دانلود دوبله فارسی فیلم A Lizard in a Woman's Skin 1971 - مشهد فیلم - مرجع دانلود فیلم و سریال کلاسیک و نایاب

متن دارای اسپویل داستان فیلم
———————————————–

برای طرفداران فیلم های ترسناک اروپایی، سال ۱۹۷۱ دوره ای عالی بود. رونق جیالو ایتالیا (گونه ای از آثار تریلر یا ترسناک ادبیات و سینمای ایتالیا درقرن بیستم است که مؤلفه هایی از ژانرهای جنایی، معمایی، تریلر روان شناختی و وحشت روان شناختی را با خود دارد.)در اوج خود بود، در حالی که مجموعه ای از فیلم هایی که با ارزش های بالا (هنر) و پایین پیوند خوردند، به پربارترین و لذت گراترین خود رسیدند. فیلم برجسته سال، مارمولک در پوست یک زن، دومین شوک لوسیوفولچی در ورود به چرخه جیالو بود، که هم نقطه برجسته ای برای ژانر فرعی باقی ماند و هم فیلمی که کارگردان را به عنوان یکی از پویاترین و باهوش ترین فیلمسازان معرفی می کند. گونه جیالو دهه ۷۰ اگرچه بدون بحث نیست، با توجه به اینکه کارگردان را به دلیل ظلم مشکوک به حیوانات به دادگاه کشاند، یک نمونه خیره کننده از یورو کالت فرهیخته اروپایی است که در منحط ترین و هذیان آمیزترین شکل خود ساخته شده است. مطمئناً این فیلمی است که شایسته است تا جایی که ممکن است نزدیک به دیدگاه اصلی کارگردان دیده شود، به ویژه با توجه به تأکید شدید روی روایت بصری به جای داستان محوری. فیلم به Blu-ray ارتقا یافته است به طوری با شکوه و عظمت کامل ارائه شده است. کیفیت تقریباً به اندازه‌ای است که در حوزه خانگی به نسخه ۳۵ میلی‌متری نزدیک می‌شود. درتبدیل آن یک بازسازی وفادارانه و محترمانه از فیلم را ارائه می دهد که چیزی کمتر از آن نیست. به بیننده این امکان را می دهد که واقعاً از مونتاژ روانی-جنسی-هنری-ترسناک و رویایی فولچی که با رنگ های زنده و تصاویر گرافیکی با وضوح بالا و با شکوه تراوش می کند ، قدردانی کند.همه نگاه‌ها در فیلم به کارول هاموند (با بازی فلوریندا بولکان) است که به او ۵۰۰ درصد پول معمولی می‌دهد، یک زن خانه‌دار طبقه متوسط ​​روان رنجور که رویاهای جنسی مبهمی درباره همسایه آزادتر جنسی خود جولیا (آنیتا استریندبرگ معمولی) دارد. این تا زمانی است که جولیا به طرز فجیعی با چاقو کشته شده است. عملی که کارول ظاهراً شب قبل از آن در خواب دیده بود. این رویا به کارول اشاره می کند که یک قاتل است، و به عنوان دختر یک سیاستمدار، خانواده اش مشتاقند که از رسوایی جلوگیری کنند، اما او هیچ گونه انگیزه یا ارتباط واقعی با زن مرده ندارد. فیلمنامه مملو از لایه زیرین آشکار فرویدی، همراه با احساس شدید کلاستر( جذاب ترین مفاهیم، در بحث پردازش‌های موازی و سرویس دهنده)وفوبیا (هراس شدید یا بیمارگونه )و ترس است که در بیشتر مواقع به خوبی کار می کند. در حالی که طرح با پیچ و تاب می چرخد، و مقدار زیادی از شاه ماهی های( ممتاز در نوع یا جنس) قرمز استاندارد گونه جیالو را جمع می کند.

در اینجا نمی توان انکار کرد که فلوریندا بولکان بازیگر با استعدادی قابل توجه بود. بازی او در نقش کارول روان رنجور و شکننده در فیلم زنی در پوست مارمولک یکی از به یاد ماندنی ترین نقش های او در فیلم اروپایی ترسناک است. اگر کسی نیاز به مدرک بیشتری در مورد توانایی این بازیگر داشت، فقط باید به صحنه‌های خروج دلخراش او نگاه کنید – به عنوان “زن جادوگر” محلی ماسیارا – در فیلم کمی واقع‌گرایانه‌تر و فوق‌العاده تلخ بعدی فولچی، جوجه اردک را شکنجه نکنید. ۱۹۷۲). بولکان همچنین در فیلم کلاسیک (بدعت گذار فرهنگ اروپایی فلاویا Eurocult Flavia The Heretic 1974) نقشی کلیدی در فیلم برنده اسکار «تحقیق یک شهروند بالاتر از ظن» (۱۹۷۰) الیو پتری ایفا کرد و همچنین در فیلم هیجان انگیز سورئال و ژیالوی مرزی ( ردپاها در ماه با نام مستعار Le Orme 1975). نقش او در دومی تا حدی با نقش او در اینجا، برای فولچی، درارتباط می باشد، زیرا درهر دو فیلم با زنان مبارزه می‌کنند تا حقیقت وجودشان را به دست آورند، در حالی که فلاش‌بک‌ها و رویاهای آزاردهنده آنها را تسخیر کرده است. ژان سورل پس از ایفای نقش اصلی در فیلم هیجانی قبلی فولچی به نام «داستان انحراف» (۱۹۶۹) در نقش فرانک هاموند، همسر خیانتکار کارول، دوباره به کاری از فولچی بازگشت. اگرچه او در مقایسه با قسمت قبلی خود رسوایی برای انجام دادن ندارد، با این وجود او در یک تغییر جهت محکم قرار می گیرد. استنلی بیکر در نقش بازرس کوروین هنگام گرفتن قاتل مانند سگی با استخوان شگفت‌انگیز است .

زنی در پوست مارمولک متعلق به گروهی از فیلم‌های ژانر ایتالیایی اوایل دهه ۷۰ است که بینندگانش از جنبه‌های بصری، جنسی، و افراط و آمیخته با سورئالیسم( فراواقعیت گرایی، سبک نگارش خیالی) سنگین آن لذت می‌بردند. در این زمینه، فیلم به چیزی شبیه به یک روند ترسناک تبدیل می شود که شکوفایی اقامتگاه هنری را با ماهیت تحریک آمیز فیلم بهره برداری و درهم می آمیزد. از دیگر فیلم های این دسته می توان به «همه رنگ های تاریکی» (۱۹۷۲) ساخته سرجیو مارتینو، «هذیان» ساخته رناتو پولسلی (۱۹۷۲)، «خانه ای با پنجره های خندان» ساخته آواتی (۱۹۷۶) و «عطر بانوی سیاه پوش» باریلی (۱۹۷۶) اشاره کرد. این چرخه سرانجام با فیلم سوسپیریا ساخته آرجنتو (۱۹۷۷) به اوج خود رسید. نسخه فولچی که در سال ۱۹۷۱ تولید شد، برای حال و هوا و خط فکری ایتالیایی آن به عنوان پیشتازفیلم های این دسته است. این فیلم همچنین با بدبینی خانوادگی پس از منسون همخوانی دارد، و در انتهایش یک نیش اخلاقی تیره و تار ایجاد می کند، در مورد افراط در رابطه جنسی، مواد مخدر و هیپی دومی (جنبش هیپی)- موضوع رایج روز – هشدار می دهد، در حالی که با حال و هوای روانگردان آن دوره معاوضه می شود. مانند شیرین مرگبار( Tinto Brass 1967)، و همه رنگ‌های تاریکی که قبلاً ذکر شد – تا در نهایت زیبایی‌شناسی آوانگاردی سرسبز ایجاد شود که آن دوران را به بهترین شکل ممکن به نمایش می گذارد. موسیقی عالی انیو موریکونه، که بدون دردسر بین جاز خفن، روان‌گردانی جنون‌آمیز و اضطرار ناشی از پارانویا می سراید، شیرینی فیلم را به کمال می‌رساند.

فولچی زمانی می گفت: “خشونت هنر ایتالیایی است”، در اینجا در فیلم ” زنی در پوست مارمولک ” او دقیقاً نشان می دهد که چرا چنین است.

زنی در پوست مارمولک همانطور که استفن تروور در متن اصلی خود درباره کارگردان فراتر از وحشت به آن اشاره کرد، واقعاً پیشروی برای چند فقره بعدی است که در کارهای آتی فولچی دیده می شود. به‌ویژه فیلم- نيويورك ريپر ۱۹۸۲ The New York Ripper، با نماهایی از جسد درجلو ، پراکنده، برهنه جولیا، که در فیلم ۱۹۸۲ با جلوه‌های تکان‌دهنده‌تری منعکس شده است. بنابراین به عنوان یک از فیلم های این ژانر، این فیلم یکی از اولین حلقه‌های زنجیره‌ای را فراهم می‌کند که فولچی به یکی از تحریک‌کننده‌ترین سازندگان ترسناک ایتالیایی تبدیل می‌شود. در واقع، کارلو رامبالدی با FX روی قفسه‌ای از سگ‌ها بسیار تکان‌دهنده بود که ظاهراً در صحنه‌ای سورئال آزمایش می‌شد در حالی که کارول در بیمارستان گم می‌شود – نیش سگ‌ها در حالت نزدیک به مرگ نشان داده می‌شوند، قلب‌هایشان همچنان می‌تپد، اندام‌های درونی‌شان آشکار می‌شود. کارگردان وتیم همکار بعداً به دادگاه برده شدند تا شهادت دهند که هیچ حیوانی در ساختن فیلم آسیبی ندیده است و مدرکی مبنی بر جعلی بودن صحنه ارائه شود. جنجال بعدی در یکی از موضوعات کلیدی کارنامه بعدی کارگردان بود، فولچی سه عنوان ممنوعه در فهرست فیلم های با بداخلاقی انگلیسی بدست آورد، در حالی که The New York Ripper – نيويورك ريپر ۱۹۸۲ که برای دریافت تاييدیه-پروانه به دلیل سطوح بالای خشونت جنسی فیلم که کاملاً نامناسب تشخیص داده شد،برای خروج از کشور با اسکورت پلیس از آنجا بیرون آمد .

به طور کلی، باید گفت که زنی در پوست مارمولک یک نقطه برجسته در کار حرفه ایی لوسیو فولچی ارائه شده است. این محصول برای همه دوستداران (یورو فرهنگ) دهه ۷۰ ضروری است.
نقد از فیس بوک