2024 yılında görülebilecek 9 muhteşem gece gökyüzü etkinliği hakkında heyecan verici bir içeriği özetlemek için buradayız. Genellikle bir yıldızın ömrünün sonunda patlaması sonucu oluşan klasik novanın aksine, tekrarlayan novalar çok daha sık patlar, ancak gerçek bir nova kadar sık değildir ve farklı yıldızsal süreçler tarafından oluşturulur. T Coronae Borealis’in son patlaması 1946 yılında gerçekleşti. Bu tekrarlayan novaların sadece 10 tanesinin Samanyolu galaksisinde var olduğu bilinmektedir.
Peki bu kozmik bedenin patlamasına ne sebep olur? T Coronae Borealis’in ışığı, bir kozmik cismin patlamasının sonucu değil, aksine birbirini dolanan iki ölmekte olan yıldız arasında gerçekleşen bir göksel dansın sonucudur. Bu iki yıldızdan biri, güneş sistemimizin güneşinin kütle olarak yaklaşık olarak aynı büyüklükte olan bir kırmızı dev yıldızdır ve hidrojen ve helyum gibi maddelerini kaybetmektedir. Bu maddelerin bir kısmı, yörüngesindeki beyaz cüce olan diğer yıldıza doğru düşmektedir. Beyaz cüce, yeryüzünün büyüklüğünde olmasına rağmen, güneşten yaklaşık olarak %40 daha fazla madde içermektedir ve bu da onu inanılmaz derecede yoğun yapmaktadır.
Beyaz cüce, eşinin atıklarını yuttukça, sıcaklığı giderek artar ve daha da yoğun hale gelir. Sonunda -her 80 yılda bir- kritik bir eşiği vurur ve patlamasına neden olan güçlü nükleer füzyon reaksiyonlarını tetikler. Arizona State Üniversitesi’nde profesör olarak görev yapan ve kariyeri boyunca bu yıldız sistemi üzerinde yoğun çalışmalar yapan Sumner Starrfield, “Dünya çapında takip ettik ve eğlenceli şeyler yapmaya başladı” diyor. “Birkaç yıl boyunca daha parlak hale geldi ve şimdi biraz solgunlaştı. 1946’da patlamadan önce yaptığı şeye oldukça benzer bir şey yapmaya devam ediyor gibi görünüyor, bu yüzden aniden çok ilgileniyoruz.”
