Bazı oyunculardaki eksiklikler, bazı zamanlarda geçici olarak Indiana Pacers için benzersiz bir savunma zorluğu sunabilir. Bucks ileri oyuncusu Giannis Antetokounmpo’nun sol baldır incinmesiyle uğraşması, atlayış maçı oynanan Damian Lillard’ın üzerine doğal olarak dikkati artırıyor. Ancak Antetokounmpo’nun durumu hakkında onay olmadığı sürece ya da Lillard’ın durumu hakkında kimsenin emin olmaması durumları, ilginç bir serinin planını yapmayı zorlaştırıyor. Antetokounmpo’nun birkaç maçı kaçırma olasılığına karşın ya da potansiyel olarak tüm seriyi kaçırabileceği ihtimaline ne kadar önem verilmeli? Sezonun büyük bir kısmında savunmada alt sıralarda yer alan bir takımın, düşük maçlarda yer alan ve boyanın korunmasına odaklanan bir savunma mantığını, şutlardaki çeşitli oynayışa nasıl dönüştürmelidir? Pacers kanat oyuncusu Aaron Nesmith, “Oynasın ya da oynamasın, zaten bekleneni yapmaya hazır olacağız.” diyor.
Antetokounmpo olmadan da Bucks’un göz ardı edilmemesi gerektiği gibi, Lillard da dikkate alınmalıdır. Lillard, güçlü ve savunmada etkili bir şutör. Steph Curry’ten belirgin bir şekilde ayrılmış değil. Üç seviyeli skorlama, geniş bir menzil ve hafife alınan top sürme yeteneğiyle Lillard’ın çekim çekme çekme yönü, çoğu zaman her şeyi çekmek alışkanlığı gösterir, hatta Milwaukee’deki yeni evrenine uyum sağlamış olsa da. Antetokounmpo sahada olmadığı sekiz maçta Lillard ortalama 29.9 sayı atarken (düzenli 26 sayıdan 3.ler) ve 7.6 asist yaparak birinci takım All-NBA seviyesinde üretiyor.
Nesmith, Lillard’ın Indiana’ya karşı zorlandığı dört maçta da yıldız olarak görünmediğini belirtti. Üretimi 20.3 sayıya düşerken her maçta sadece 5.5 saha içi atışı yaptı, sahada yüzde 32’den ve 3.lerde yüzde 26.5’ten ve 2.5 top kaybından atarak yüzde 35’lik bir düşüş yaşandı. Ancak, normal sezon ve playofflar arasında ve Pacer’ın o zaman ve şimdi yendikleri Bucks takımı arasında farklar var, bunlar göz ardı edilmemelidir.
Lillard’ı durdurmanın (veya daha uygun şekilde yavaşlatmanın) bir yolu nedir? Oyuncuları izlerken ya da oyun planlarken, işi tersine çevirmek en iyisidir. Antetokoumpo olmadan etkili bir şekilde sayı atmakta zorlanan bir takım olan Bucks’ı bir vakumda görmek kolaydır. Milwaukee’nin saldırı notu, Lillard ve Antetokounmpo sahada olduğunda 100 pozisyonda 123.9 sayı bulurken, Greek Freak olmadan neredeyse dokuz puan kesilir. Bu, NBA’deki en iyi hücumun yirmi birinci sıraya düşmesine eşdeğerdir.
Lillard’ın etkili saha gol oranına (.516’dan .500’e) ve gerçek şut yüzdesine (.589’dan .582’ye) bakıldığında, Antetokounmpo’nun sahada olmadığı zamanlarda gözle görülür farklar gözlenir. Bu, birkaç şeye işaret edebilir. Milwaukee’nin genel ofansif çöküşüyle birlikte görülebileceği gibi, Lillard-Antetokounmpo eşleşmesinin tüm yönlerini (hem sahada oldukları zamanda hem de ayrı ayrı olduklarında) açamayan başkoçu Doc Rivers’ın başarısız olması olarak görülebilir. Aynı zamanda, Lillard’ın başka bir yıldızın varlığı olmadan benzer bir oyuncu olduğu görülebilir.
Lillard’ın topu elinde tutacak daha fazla olması beklenebilir, ancak ne kadar daha fazla olduğu sorusu belirsizdir. Normal sezon sırasında, Lillard’ın kullanımı Antetokounmpo olmadığında yüzde 10 artmıştır. 34.9 kullanım oranı, Blazer olarak geçirdiği günlerle güçlü bir korelasyona sahiptir; bu dönemde uyumlu olmayan oyuncularla çevriliyken Lillard’ı zor durumda bırakmasını sürekli bekleyen oyuncularla çevrili olarak çalışır. Khris Middleton’ın kullanımı da hızla artıyor.
Bunun ayrıca Lillard’ın şut seçimini etkiler. Antetokoumpo’nun sahada olmasının bir avantajı, yalnızca pasıyla değil, aynı zamanda duran ekranlama yeteneği ile başkalarına şut yaratma yeteneğidir. Antetokounmpo’nun çekim çekimleri Lillard’ınki gibi farklı olabilir, ancak takım arkadaşlarının yerini değiştirmek için kendine özgü bir yer yaratır. Rakip takımlar, Antetokounmpo için duvarlar oluşturmaya büyük bir enerji sarf ederler, o kadar ki geçici olarak Lillard’ı unuturlar.
Gelişmiş istatistikler bazen belirsiz olabilir, ancak Antetokoumpo olmadığında Lillard’ın üçlemenin yüzde 60’ı asistli olabilir, oysa olmadığında yüzde 30. Bu, yalnızca Lillard’ın daha fazla atış arayabileceği anlamına gelir. Bunun, daha fazla kullanımıyla birleştiğinde, Lillard’ın üçlemenin yüzde 70’inin kendi yaratıcı pull-up jumperler olduğunu varsaymak makuldür. Ve iyi bir neden, neredeyse dokuz denemenin neredeyse yüzde 38.4’ünde (Curry’nin numaraları yüzde 38.0, 8.0 deneme) bağlanıyor.
Bu, tehlikeli, kurnaz bir oyuncudan bahsediyoruz. Playoff, marjlar içinde herhangi bir avantajı bulmaya dayanır. Lillard gibi bir oyuncuya karşı bunu mümkün kılmak mümkün müdür, dikkati çekmekten haberdar olan biri mi? Onu nasıl yavaşlatırsınız? Nesmith, “Yalnızca ellerinizin açık olmasını” dedi. “Faul yapmadan, onun kolay ve erken olanları yapmasını engellemeyip, onun sürekli aynı şeyleri görmesini sağlamamak, uygulayarak değiştirmek.”
Geçen yıl bu zamanlarda, Lillard’in Houston Rockets’a karşı kariyerinin en yüksek 71 sayılı performansının ardından, Jeff Bzdelik – tanınmış savunma uzmanı ve eski Mike D’Antoni asistanı – Lillard’a karşı başarı elde etmenin ne gerektiğine dair bir görüş aldım.
“Pek doğru hatırlamıyorsam, en iyi soluna gidiyor, bu yüzden onu sağa zorlamak istedik,” dedi Bzdelik o zamanlar. “Sağa giderek vuramıyor. İkinci şey, zorlayın derken, bir etkileme gibi, onu sağa etkilemek istiyoruz. Half-court’i geçtiğinde hemen aldık, muhtemelen bir adım geri attık. Sadece yürümesine ve o uzun menzilli bombalarını çekmeye başlamasına izin veremezsin.”
Pacers, birkaç ay önce Lillard’ı son gördüklerinde savunma eşleşmesi ayarlamaları yapmak zorunda kalacak. Pascal Siakam için Ocak ayındaki takasında gönderilen Bruce Brown, Lillard’ın göreviydi – oldukça büyük bir farkla. Brown, Lillard için toplam 15 dakika ve 104 pozisyonda savundu, bir sonraki savunmadan 55 fazla.
Carlisle’ın ne yaptığını anlamak, “yedekten gelen son adam”ın (Brown’un altında yer alan) kim olduğunu fark edince daha az belirsiz hale gelir. T.J. McConnell ise en iyi savunucular arasında yer alarak lige son zamanlarda daha fazla fiziksel temas izni verilmesine rol aldı. McConnell, sizi yüzlerce kilometre uzağınızda tebessümlerle karşılayacak. Lillard, yarı sahanın ortasını hemen geçtiğinde bir değişiklik yapmak için bir seçim yapar, ancak uzunluğu anında ile karşılaşacak ve başka bir vahşi atış yapmak zorunda kalacak. Bu pozisyonlar onun bu yüksek dereceli zorlukla atış yaparsa kabul edilebilir.
NBA.com izleme verilerine göre, Lillard’a karşı dar alanları kalabalıklaştırıp, Lillard’ın Wide Açık 3.lerde yüzde 39.9, açık 3.lerde yüzde 35.0 ve sıkı bir şekilde tartışıldığında 2’şerini yaparken yüzde 28.9’luk bir şut yüzdesine sahip olduğunu belirledi. Bu eğilimin, savunmanın ne kadar yakında durduğuna bağlı olduğu iki puanlık atışları da içerir. Savunmacının yaklaştıkça Lillard’ın çekimlerinin kötüleştiği görülmektedir. Eğer bir savunma oyuncusu ona sarılırken zor atışlar yaparsa, alnınızı kaldırın ve oyuna devam edin. Ancak sezonun bu döneminde, büyük bir örnek yuvasından gelen matematikteki gerçeğin gerçek olduğu ortaya çıkıyor.
Pacers, zayıflamış bir rakibe karşı bir maç çalmak için büyük bir fırsata sahip. Ancak, Lillard’ı yavaşlatma konusunda reaktif olmak yerine aktif bir yaklaşım benimsemeleri gerekiyor.
