Toplam güneş tutulmasını hiç kendi gözlerinizle görmediyseniz, gördüğünüz ve hayal ettiğiniz her şey tarif edilemez bir deneyimin hazzını vermeyecektir. En iyi fotoğraflar, en çarpıcı videolar, gerçek şeyin sessiz, büyüleyici öfkesiyle eşleşemez. Telefonunuz veya monitörünüz, güneşin siyah ayın etrafında parlayan sonsuz elmas ışıltısını yakalayamaz. Ben de üç en iyi kamera telefonumla ve Nikon DSLR makinemle toplam güneş tutulmasını çekmeye karar verdim, ama şimdi o sınırlı üç dakika boyunca güneş tutulmasını deneyimlemeye karar verdiğim için minnettarım. Teknik detaylardan önce, hiçbir zaman bizzat görmemişseniz total güneş tutulmasını en iyi şekilde tarif etmeye çalışacağım. 8 Nisan, benim ilk toplam güneş tutulmam oldu ve o günden önce sonuncusu olacağını düşünüyordum. Şimdi başka bir fırsat bulacağıma eminim. Zaten 2027’de Tunus ve Mısır’ın Luksor bölgesinde gerçekleşecek bir güneş tutulması keşfettim. Bu muhteşem bir gezi olabilir. Toplam güneş tutulmasını canlı izledikten sonra, geri kalan hayatımı bir kez daha görmeksizin geçiremeyeceğimi hissettim. Bu kadar ikna edici bir fotoğraf görmedim. Gerçek güneş tutulmasını birebir görmek, o kadar muhteşem güzeldi ki hemen geçici olduğu için üzüldüm. İşte gerçekten bir toplam güneş tutulması nasıl görünür: Kendimi inanılmaz fotoğraf çeken biri olarak tanımlamam, ama güneş tutulması sırasında çektiğim birkaç fotoğrafı arkadaşlarımla paylaştığımda oldukça etkileyici bulundular. Kameraya dikkat etmek gibi bir şey olmadı. Şimdi son dakikada Burlington’a kadar gitmeye karar verdiğim için mutluyum, bulutlar çok azdı, Türkiye saatinde üç dakikadan fazla sürdü. İyi bir arkadaşımla sadece otuz saniyeden fazlasını yaşamak için Ozarks’a kadar yolculuk etti. Hiçbirimiz yolculuğumuza pişman olmadık.
TechRadar ekibinden en sıcak fırsatları almak üzere güncellemeleri e-postanızda alın. Güneş tutulmasını çok fazla teknoloji ile mahvetmek Benim planım fazlasıydı. Bir teleskop, bir DSLR, üç telefon ve hatta yüzüme akıllı gözlük takmıştım. Ne düşündüğümü ben de bilmiyorum. Güneş tutulması üç dakika sürdü. Yalnızca bir kameraya odaklanmam için bile vaktim yoktu, beş kamera ile çekim yapmayı düşünemem bile. Planlarım parçalandı ve hızla vazgeçtim. Birkaç iyi fotoğraf çektim, sonra dikkatimi gökyüzüne çevirdim ve sadece içime çekilmesine izin verdim. Güneş tutulmasını görmek, gördüğüm en iyi fotoğraftan daha ödüllendiriciydi. İşte güneş tutulmasını çekmek için getirdiğim ekipmanlar: Bir Vaonis Hestia teleskopu ödünç aldım, bu teleskop telefonunuzu görüntüleyici olarak kullanır. Bir iPhone 15 Pro Max ile fotoğraf çekmek ve güneş tutulmasını o teleskoptan izlemek için kullanmaya karar verdim, Vaonis tarafından sağlanan bir güneş filtresiyle. Bu fotoğraflar oldukça iyi çıktı, ama en güçlü teleskop değil. Ayrıca, bir telefon kamerası için aydınlatma açısından bir güneş tutulması oldukça karmaşık bir sahnedir. Bir de Google Pixel 8 Pro ve Samsung Galaxy S24 Ultra’ya sahiptim. Bu telefonlarla güneş tutulmasını telefoto zoom çekimleriyle denemeye karar vermediğime zaten karar vermiştim. 5X kapsama alanı ayrıntıları yakalamak için yetersiz, en uzun objektifin sensörü de telefondaki en küçük, en düşük kaliteli sensördü. Geniş açılı fotoğraflar almak daha iyiydi. Galaxy S24 Ultra’yı tam olayın tamamını çekecek şekilde kurmaya karar verdim. Sonuçlardan oldukça memnun kalmadım. Güneş çok yüksek olduğu için en geniş lens bile çevremdeki manzarayı ve devam eden güneş tutulmasını iyi bir şekilde yakalayamadı. Kamera, inanılmaz parlak kısmi güneş tutulmasını çevredeki manzarayla dengelemekte zorlanıyordu, dolayısıyla sadece güneş tutulması gerçekleşene kadar güneşli bir gün gibi görünüyordu. Güneş tutulması gerçekleştiğinde, kamera ışığı hafifçe dengeledi ve hafif değişen renkler ve ışıkla değişen ışığın hatırladığım gibi görünmesini sağlamadı. Google Pixel 8 Pro’ya bir güneş filtresi taktım, kısmi güneş tutulmasının tamamını görebileceğim umuduyla. Hayır, filtre fazla ışığı keserek telefondan işlemek için çok fazlaydı. Güneşi filtre ile bile görmek zorluydu, şahane fotoğraflar çekebilecek durumda olmam pek mümkün değildi. Son dakikada, ayrıca Nikon D750’imi bir Nikon 80-400mm lens ile de getirmeye karar verdim. Bu devasa lens için bir güneş filtresim yoktu, bu yüzden sadece güneşe bakarken güvenli olduğu ana odaklanmayı planlamıştım. Oldukça iyi birkaç fotoğraf çektim, ama çok fazla acele ettim, çok fazla iş yükünü dengelemeye çalışıyordum. Pozlama seviyelerini azaltmalı ya da kademeli bir deklanşör hızını geri almam gerekiyordu. Fotoğraflar bulanık ve yanılmıştı, pek iyi değildi. Sonuç olarak, birkaç iyi kareyi iPhone üzerinde teleskopla çektim. Arkadaşlarımın telefonlarıyla çektiklerinden daha iyi oldular ve paylaştığım kişileri etkilediler. Benim mükemmeliyetçi standartlarıma göre fotoğraflarım yetersizdi, ama deneyimden hiç pişman değildim. Aslında, harika fotoğraflar çekmeye çok daha fazla çaba göstermek yerine, son dakikada fotoğrafları feda etmeye ve güneş tutulmasının tadını çıkarmaya karar verdiğim için mutluyum. Harikaydı. Gördüğüm en büyük olağanüstü doğa olayıydı. Bir sonraki güneş tutulmasında, yalnızca bir kamera ve yalnızca basit bir plan getireceğim, ve eğer başarısız olursam buna bile aldırmam. Alabileceğim en iyi fotoğraf bile gerçek şeyin bütünü karşısında hayal kırıklığı yaratacaktır.
