Amerikalıların sağlık hizmeti seçimlerini kimlerin kontrol ettiğini bilmeleri gerekmektedir. Amerikan sağlık sistemi, genellikle insanların refahı pahasına olmak üzere mümkün olduğunca çok para kazanmaya çalışan farklı kar amacı güden kurumlarla doludur. Özel sermaye şirketlerinin sağlık hizmeti sağlayıcılarını satın almasıyla birlikte, hastaların en kötü aktörleri fark edebilme yeteneğine sahip olmaları ve kendi sağlık hizmetleri hakkında bilinçli seçimler yapabilmeleri giderek daha önemli hale gelmektedir.
Neyse ki, Medicare ve Medicaid Hizmetleri Merkezleri (CMS) Kasım 2023’te milyonlarca Amerikalı, özellikle yaşlılar için şeffaflığı artıracak bir kuralı sonuçlandırdı. Bu kural, Medicare ile kaydolacak tüm sağlık hizmeti sağlayıcılarının – yani Medicare programından vergi maddesi almak isteyen tüm sağlayıcıların – özel sermaye şirketlerine (PEC) sahip olup olmadıklarını açıklamalarını gerektiriyor.
CMS, bu maddeleri önerilen kurallardan sonra sezdire sezdire ekledi ve özgün taslak kuralda özel sermaye şirketlerine sadece uzman bakım tesisleri için açıklama yapılmasını istedi, PEC’lerin bakım tesislerini satın aldığını, bu da yüksek maliyetlere ve düşük kaliteye yol açtığına dikkat çekti. CMS aynı zamanda PEC’lerin sağlık hizmetlerine zarar vermesi meselesinin sadece bakım tesisleriyle sınırlı olmadığını kabul etti. Mayıs ayında, CMS, Medicare ile kaydolacak tüm sağlayıcı ve tedarikçilere PEC sahipliğini bildirme zorunluluğunu genişletmeyi önerdi. Bu, kırsal hastaneleri, uzman bakım tesislerini, evde sağlık hizmeti ajanslarını, hospis sağlayıcılarını ve daha fazlasını kapsamaktadır. Bu teklif son kuralda sonuçlandı.
CMS, sağlık hizmetlerinde özel sermaye sahipliğinin yaygın doğası konusunda haklıdır. 2010’lardan bu yana, özel sermaye şirketleri sağlık sistemi genelinde alanları satın alıp birleştirmişlerdir, bunlar arasında hastaneler, acil servisler, bağımsız hekimlik uygulamaları, davranışsal sağlık şirketleri ve çok daha fazlası bulunmaktadır.
Özel sermaye, genellikle şirketi satmadan önce üç ila beş yıllık bir dönemde mümkün olan en yüksek karı elde etmeyi amaçlayarak şirketleri satın alır. Bu karı artırmayı, şirketlerin en büyük potansiyellerine ulaşmalarına izin vermek için verimliliği artırarak ve gereksiz harcamaları ortadan kaldırarak yaptıklarını iddia ederler. Sağlık hizmetlerinde ise, bunun anlamı, Amerikalıları daha sağlıklı hale getirme temel görevine göre değil, sağlık hizmetlerini bir kazanç artırımı işi gibi yönetmektir.
Yatırımcılar için özellikle iyi getiriler sağlamamanın yanı sıra, özel sermaye şirketleri Amerikan sağlık sistemini yağmalayarak Amerikalıların sağlığına zarar verir. Özel sermaye şirketlerine ait bakım tesislerinde yaşayan kişilerin yaşama riski artar, acil servise gitme ve hastaneye yatırılma olasılığı artar, ve maliyetler önemli ölçüde yükselir. Amerikan sağlık sistemine yayılmış şekilde özel sermaye sahipliği, artan maliyetler ve daha kötü sonuçlarla birlikte bulunmaktadır.
Örneğin; Medicare, her hasta için her gün için bir sabit ücret öder. Hospisler, aldıkları ve harcadıkları arasındaki farkı tutarak “kar elde eder”. Özel sermaye şirketlerine ait hospisler, mümkün olduğunca çok vergi maddesi alabilmek için hospise ihtiyacı olmayan veya daha az yoğun bakıma ihtiyaç duyan hastalara (örneğin: demans hastaları) yönlendirir. Bu durumda bakım kalitesini azaltarak, hayatın son günlerinde bile daha az hemşire ziyareti sağlayarak maliyetleri düşürürler.
Sonuç olarak, yeni CMS kuralı sağlık sistemi genelinde özel sermaye sahipliği etkilerini daha iyi takip ederek ve araştırarak hükümetin ve araştırmacıların önemli bir adımıdır. Ancak, CMS’nin bilgileri ne kadar hızlı toplayacağı ve kamunun buna erişip erişemeyeceği konusunda ciddi sınırlamalar bulunmaktadır.
Sağlık hizmeti sağlayıcıları, Medicare’e ilk kaydolurken ve sonrasında her beş yılda bir ilgili formu doldurmalıdır. Bu nedenle, CMS’nin olası sermaye sahipliği olan tüm sağlayıcıları kataloglaması beş yıla kadar sürebilir. Ayrıca, CMS resmi olarak PEC verilerini genişletmek için kamuya açık erişebilir veritabanlarına ekleyeceğine dair taahhütte bulunmamıştır. CMS, zaten sahiplik detaylarını içeren hospis ve evde sağlık veritabanlarını yalnızca geçen yıl genişlettiği için, umarız, şeffaflığı tam olarak taahhüt etmek zor bir iş olmayacaktır.
CMS, sağlayıcıların belirli formu doldurmaları gerektirmeden önce “off-cycle revalidations” prosedüründen geçmeleri gerektiğinde onları bunu yapmaya zorlayacak güce sahiptir. Fiilen, ajans Kasım kuralında özellikle uzman bakım tesisleri için bunu yapmaya ilgi duyduğunu açıkladı. Ajans kendisi PEC açıklamalarını tüm sağlayıcılara genişletirken, şeffaflığı hızlandırmak adına off-cycle revalidations kullanma niyetini benzer şekilde genişletmelidir.
Mümkün olan en iyi senaryoda, politika yapıcılar özel sermayeyi sağlık hizmetlerinden atmalıdır. Gerçekten de Senatörler Sheldon Whitehouse (D-R.I.) ve Chuck Grassley (R-Iowa) sağlık hizmetlerindeki rolü üzerine bir araştırma başlattılar. Federal Ticaret Komisyonu (FTC) özel sermaye satın almalarını hedef alarak, örneğin, Texas’taki anestezi kliniklerini illegal şekilde satın alan ve birleştiren Welsh, Carson, Anderson & Stowe’u dava ettiler.
Özel sermayenin ABD sağlık hizmetlerinde önemli bir rol oynadıkça, Amerikalıların hangi hastanelerin, hospislerin ve diğer sağlık hizmeti sağlayıcılarının özel sermayeye ait olduğunu bilmeleri gerekmektedir. Bu bilgi ile insanlar, onlara sadece yardım için gelip sağlıklarını önemsemeyen kıyafetli kurtlardan kaçınabilmek için daha iyi donatılmış olabilirler.
Brandon Novick, Washington, D.C’deki Ekonomik ve Politika Çalışmaları Merkezi’ndeki Yurtiçi Takımında Program Dışı Yardımcısıdır. CEPR’e katılmadan önce, ona insanlar için bir düzgün yaşam standardını garanti etmeye yönelik olacak şekilde kar amacı gütmeyen ve siyasi kampanyalar örgütlerinde politika, iletişim ve idari işler yürütmüştür.
Telif Hakkı 2024 Nexstar Media Inc. Tüm hakları saklıdır. Bu materyal yeniden yayımlanamaz, yayınlanamaz, değiştirilemez veya yeniden dağıtılamaz.
