Eski Blizzard başkanı Mike Ybarra’nın, video oyun geliştiricileri beğendiğinde onlara bahşiş verebilme isteğini samimi bir niyetle söylediğini varsayarak adil olacağım. Anlıyorum, hepimiz ufak çaplı şakalar yapabiliriz ancak video oyunları, hayatlarımızı şekillendiriyor ve bu oyunları yapan insanlar doğrudan dünyayı nasıl gördüğümüzü etkiliyor. Bu yüzden, video oyun endüstrisinde birçok yetenekli insanın işten çıkarıldığını düşünürsek, onları desteklemek için bir miktar ekstra vermek güzel olmaz mıydı?
Bu konuda yanıtı, son 24 saat içinde bir tıraş deliğinde doğmuşsanız “evet” olacaktır. Ancak dışarıda bir kez bile bulunduysanız ve dünya nasıl işlediğini en ufak bir şekilde anlıyorsanız “hayır” olacaktır. Kesinlikle hayır, siz canavarlar. Biz video oyun şirketlerine bahşiş vermeyeceğiz. Kurumsal şirketlere, bu bahşişlerin hiçbir zaman bireysel çalışanlara verileceği fikrine güleceğiz kuruluşlara para vermek konusunda anlaşmış olmayacağız.
Başlamadan önce belirtmek isterim ki, burada daha büyük şirketler ve daha büyük takımlara odaklanıyorum. Birçok bağımsız tasarımcı, küçük takımları desteklemek adına oyunlara biraz daha fazla para ödeme seçeneği sunar. Avustralya’da iki kişilik bir takımın yaptığı bir dek yapımcısı randevu simülatörü gibi bir oyunu desteklemekten bahsetmiyorum. Küçük takımları desteklemeliyiz ve itch.io gibi platformlar üzerinden birkaç dolar daha fazla ödemekte sakınca yok.
Ayrıca, daha fazla ödeme yapmanıza izin veren pek çok bağımsız geliştirici ve platform, bazen sıfır dolara bile izin verir. Yani burada bahsettiğim, 70 dolarlık üçüncü parti oyununu satın almanın yanı sıra bu dev şirketlere bahşiş vermemiz gerektiği fikri.
Gerçek şu ki, Ybarra’nın bahşiş verilmesini istediği oyunların örnekleri Horizon Zero Dawn, God of War, Red Dead Redemption 2, Baldur’s Gate 3 ve Elden Ring’tir. Bunlar, büyük takımlarla yapılan büyük oyunlar ve tümü finansal olarak oldukça başarılı oldu. En çok bağımsız oyunun hangisi olduğunu söyleyebilirim… Baldur’s Gate 3? Her Game of the Year ödülünü kazanmış Dungeons & Dragons lisanslı bir oyun. Bu oyunlar büyük şirketler tarafından yapıldı veya desteklendi. Çalışanlar, hayranların bir GoFundMe başlatarak destek vermesine ihtiyaç duymamalıdır.
Önceki yıl içinde büyük video oyun şirketleri, rekor kârların kendilerini binlerce kişiyi işten çıkarmaktan alıkoymayacağını ispat etmek amacıyla sosyal medya gönderileri aracılığıyla binlerce kişiyi işten çıkarmıştır. Çok büyük ölçekte çok fazla para kazanıyorlar. O takımları iyi bir ücretle ödeme yetecek kadar nakit paraları olduğunu size temin ederim. Bunun nedenini biliyor musunuz? Çünkü aynı şirketler, oyunlarını yapmayan yöneticilere iyi bir ücret ödüyorlar. Evet, biliyorum, işleri yapmayan bir iş yöneticisinin maaşını kesmek, tüm orta sınıf çalışanların farkını kapatmaz – ancak başlangıç olarak kabul edilebilir bir adım olacaktır! Buna ‘bahşiş’ diyebiliriz.
Ve hadi, baylar ve bayanlar: o video oyun şirketlerinin, müzisyenler, yazarlar, tasarımcılar ve oyun üzerinde çalışan herkes dahil olmak üzere bahşişleri asla çalışanlara ulaşmalarına izin vermeyeceği gerçeği hiç kimse buna inanmıyor. Genellikle bu insanlardan kurtulmayı ve hepsini yapay zekalı dronlarla değiştirmeyi dilemekteler. Bahşiş verme, şirketleri işten çıkarmalardan vazgeçirmeyecek mi? Bu şirketlere öğretmek istediğimiz ders mi?
Dediğim gibi, Ybarra’nın bahşiş vermeyi samimi bir şekilde önerdiğine inanıyorum. Ancak, oyun geliştiricilerini büyük bir konglomerata sahip bir miras geliştirici şirketin bahşiş alınca sadece “gelecek projeler” için harcandığını açıklamasının önceden başka şirketler tarafından tüketildiği göz önüne alındığında, gerçekten inanan kimse var mı? Geçmişte başka endüstrilerde bahşişin kötüye kullanıldığı görüldü!
Ciddi anlamda, bahşiş zaten işçiler için korkunç bir uygulamadır. Bu, çalışanların çok daha az maaş alırken, refahlarının müşterilere bırakıldığı bir yöntemdir. Müşteriler, hizmetten memnun olsalar bile her zaman bahşiş vermezler. Garsonlarla flört etmezseniz bahşiş vermeyen müşteriler vardır. Müşteriler, bahşiş kültüründen rahatsız olup size bu durumu yansıtacaklardır. Hiçbiri kiranızı ödemez.
O insanlar bir iş yapıyor – yapılan iş için ödenmeleri gerekir. Ve müşteriler olarak, menüdeki fiyatın faturanın son fiyatı olmadığı ve çalışanların ışıklarını açabilmelerinin bizim sorumluluğumuz olduğu gerçeğini sevmemiz gerekir. Bahşiş kültürü sadece işverenlerine hizmet eden şirketlerin sahipleri dışında neredeyse herkesi zarara uğratır.
Ayrıca, bu endüstri her gün bizi eziyor. Tüm silahları mı istiyorsunuz? Oyunun Deluxe sürümünü önceden sipariş etmelisiniz. Hikayenin gerçek sonunu mu istiyorsunuz? DLC’yi almanız gerekecek. Çok oyunculu oyunda kazanma şansınızı mı mı istiyorsunuz? Mikro işlemleri satın almalısınız. “Sezonluk Geçiş” kelimeleri “Gercekten Tamamlanmış Oyun” anlamına gelmeye başladı.
Zaten hoşlandığımız bir oyunu desteklemek için daha fazla para ödüyoruz, istesek de istemesek de. Şirketlerin, zaten yöneticiyi zenginleştiren bu çalışanlara yeterince para ödemesi için yeterince nakitleri var mı? Ne zaman? Bu sayı nedir? Onlara ulaşana kadar bağış mı yapmalıyız? Herkes! Embracer Group’u kurtarmak için bir kermes yapalım!
Kesinlikle video oyun şirketlerine bahşiş vermiyoruz. Paralar çalışanlara gitmeyecek ve gitse bile, sadece zaten yaptıkları işler için iyi bir şekilde ödenmelidirler. Hayranlar, 100 dolarlık bir oyun için para harcarken biraz daha vermeyi düşündükleri için suçluluk hissetmemelidir. Çalışanlar, market alışverişi yapmak için kişisel ve online olarak dans etmek zorunda hissetmemelidir. Bu sektörü daha kötü ve daha acılı hale getirmek için küçük yollar aramak yerine, insanların zaten hak ettikleri gibi ödenmelerini sağlamak için bir yol bulunabilir.
