BBC Radio 5 Live, ulusal bir kolay erişilebilir güncel ve spor kanalının 30. yıl dönümünü kutluyor ancak sesi aşındı
Ocak 1993’te 10 web sitesi vardı. Lexus LS 400 salonda şanzıman yağını değiştirmeye adanmış 10 web sitesi değil, Don’t Tell Mom the Babysitter’s Dead’in ahlaki evrenini parçalayan 10 web sitesi de değil. Amerika’da dedikleri gibi 10 web sitesi. İşte tüm internet buydu.
Mart 1994’e ilerleyin ve yeni kara hızla yerleşiyordu. O yıl kaydedilen web sitelerinin listesine göz atın – Microsoft, BBC online, Yahoo, elbette Bianca’s Smut Shack ve Sex.com var, ki onlar dürüst olmak gerekirse gerçekten bir şeye bulaşmışlardı – ve gölgelerde yükselen bir imparatorluk hissi, sessizce yerine yerleştirilen kapsamlı yeni bir dünyanın mimarisi var.
O dönem pek çok insan fark etmedi. Mart 1994’ün en önemli Britanya medya olayı BBC Radio 5 Live’ın, ulusal ilk kolay erişilebilir sürekli haber ve spor kanalının başlatılmasıydı ve BBC’nin bu hafta etkileyici bir şekilde tanıtımda bulunduğu 30. yıl dönümüydü.
Anlaşılır bir şekilde. Herkes bir geçim sağlamalı ve bu tür kendini tanıtma işe yaramalıdır. Dahası, bu durumda alışılmış bir şekilde kült bir BBC tınısında gelmesi gerekir, sanki bahsettiğimiz şey mucize konuşabilen bir atın doğumuydu, bir platformdan, spor ve haber tartışmasından ve bollard hakkında konuşmak isteyen Egham’dan Gordon’ın olduğu yerdi.
5 Live gerçekten sevilen, önemli, kültürel olarak önemli mi? Muhtemelen değil. Ancak inkar edilemez bir şekilde başarılı oldu, büyük ortak anları ve daha küçük anları küratörlük yapmakta uzmanlaştı, spor kadınlarına mikrofon arkasında ve önünde yüksek kaliteli bir platform sağladı ve gerçekten iyi yayıncılar için bir bitirme okulu oldu.
Mevcut kadrodan John Murray futbol sunumunun ustası, sevgi dolu, içgörülü, aynı zamanda tarafsız, espri anlayışlı ve yayım yapmayan ve editoryal olmayan kapsam sunuyor. Victoria Derbyshire, bir başbakanın istifasından dünya parmesan peyniri rendeleme şampiyonalarına kadar herhangi bir şeyi sunabilirdi ve gerçekten iyi, ilgi çekici ve bilgili olurdu.
Aksi takdirde, 5 Live hakkında çok fazla güçlü duygu beslemek zordur, ancak yine de onun yıldönümünün anlam taşıdığını reddetmek zordur. Bunun temel nedeni, 5 Live’ın tamamlanması gereken internetin yükselişi, dünyanın en güçlü kültürel ortamı olarak. Ve özellikle bu nedenle 5 Live’ın kuruluş paradoksunun, yani varlığının temelinde yatan güzel yalanın üzerinde durmak için uygun bir an olduğu gerçeği.
Müzik ve spor kanalı fikrinin, başlangıçta BBC’nin Körfez Savaşı’nı sürekli olarak kapsamasından kaynaklandığı radyo efsanesi var. O zamanlar ele geçirilecek bir alan hissi vardı: yeni platformlar, uydu televizyonu, dijital haklar, sporun hafif bir eğlence ürünü olarak büyümesi ve sporun sürekli ‘etkileşimli’ bir diyalogun kutsal merkezi olacağı hissi.
Bu 5 Live’ın merkezi mitidir: BBC’nin kapsamlı odak grup oturumları aracılığıyla İngiltere’nin kalbinin duygusal merkezini bulabileceği fikri, aslında duygusal bir merkezi olabilecek İngiltere’nin ortasında bir yerin var olduğu ve bunun iyi olacağı fikri. Bu yeni şafak ateşinin beyaz sıcaklığında (yani orta dalga radyoda) Yaris Kadını’nın Ginsters Adam’la buluştuğu bir yer vardı, hoşgörülü ancak değişmeyen bir Britanya köy meydanı, birinin bisikletinden düştüğünde evinin dışında bir kupa Ribena vereceği, Tony Blair’in kravat takmadan her şeyi düzelteceği, büyük ihtimalle dedenizin ırkçı olduğu ancak insanlarla tanıştıktan sonra olmadığı bir yer.
Bu kaybolmuş rüyanın gerçekleştiği kontekste 5 Live ve köy meydanının kaybedilmiş düşüncesi aslında moda olabilir, en azından iyi bir saklanacak yer olabilir. Biraz daha uzun bir süre bana yalan söyle. Bana Chris Sutton’ın nazik çay saati uyarılarını verin ve çöp toplama zamanları hakkında bir telefon görüşmesi yapın. Dünya yanarken bana sosisli börek ile ilgili konuşun.
