Amerikalılar olarak, ülke genelinde bir zihinsel sağlık krizi ile karşı karşıya kalmaktayız. COVID-19 salgını tarafından daha da kötüleştirilen bu durum, Kuzey Dakota gibi kırsal eyaletleri özellikle zor durumda bıraktı. 2023 yılında, Kuzey Dakota’da yetişkinlerin %29’u anksiyete veya depresif bozukluk belirtileri bildirdi. Kuzey Dakota’nın 53 ilçesinden 48’i “sağlık profesyoneli eksikliği” alanları olarak sınıflandırıldı. Batı Kuzey Dakota’nın “zihinsel sağlık bakım çölü” olarak adlandırılması, eyaletimizin artan bir şekilde zihinsel sağlık desteğine ihtiyaç duyduğunu göstermektedir.
Bu durum malesef yalnızca Kuzey Dakota’ya özgü bir sorun değil. Ülkenin neredeyse her eyaleti, zihinsel sağlık desteği konusunda eksikliklerle karşı karşıya ve yardım talep eden insanların sayısı artıyor. 2023 yılında, 35-44 yaş aralığındaki yetişkinlerin %45’i herhangi bir zihinsel rahatsızlık belirtisi bildirirken, 2019 yılında bu oran %31’di. Yine 18-34 yaş aralığındaki yetişkinler en yüksek zihinsel rahatsızlık oranını %50 ile bildirdi.
Biden yönetiminin zihinsel sağlık hizmetlerine erişimi iyileştirme yaklaşımından memnuniyet duydum, 9-8-8 hattı ile okul rehberlerine destek sağlayan milyarlarca dolarlık yatırımlar bu konuda sağlanan destekler arasındadır. Bu, ülkemizin ihtiyaç duyduğu destek şeklidir. Ancak İş, Hazine ve Sağlık ve İnsan Hizmetleri Bakanlıkları yakın zamanda, 2008 Zihinsel Sağlık Uyum ve Bağımlılık Eşitliği Yasası’na yönelik bir kural değişikliği duyurdu. Bu kural, erişimi artırmak amacıyla iyi niyetli olsa da, beklenmeyen olumsuz sonuçlara neden olabilir – artan maliyetler ve kaliteli bakıma azalan erişim dahil.
Önerilen kural değişikliği, sağlayıcı sayısını artırarak sağlayıcılar için kalite standartlarını düşürmeyi hedeflemektedir. Bu, hastaların zaten karmaşık bir pazarda kendi başlarına yol bulmalarına neden olacak ve doğru sağlayıcıyı bulmak için deneme-yanılma oyunu oynamaları muhtemeldir. Tedavi arayanlar arasında özellikle madde kullanım bozukluğu ile mücadele edenler için sağlık hizmeti arayışına ilişkin olumsuz bir stigma zaten bireyleri bu tür destek arayışlarından vazgeçmektedir. Hastaların uygun bakım bulma yeteneklerini karmaşıklaştırarak, bu sürecin hastaların hiçbir bakım aramadan önceki durumu daha da kötüleştireceği kaçınılmazdır.
Zihinsel sağlık krizi kontrol dışına çıkmaya devam ettiğinde, çözüm, bakım standartlarını düşürmek ve hastalar için sistem daha karmaşık hale getirmek değildir. Sağlık sistemimiz dünyanın en iyilerinden biridir – bu konumumuzu tehlikeye atacak hiçbir şey yapmamalıyız.
Geleneksel ve zihinsel sağlık bakımı arasındaki farkı ele almanın birçok yolu vardır. Tele-sağlık hizmetlerine destek arttırılabilir, birinci basamak sağlık uzmanlarının eğitimi iyileştirilebilir ve zihinsel sağlık hizmetleri iş gücüne katılmayı teşvik etmek için çeşitli yöntemler kullanılabilir. Maalesef, bu gece yarısı çözülemeyecek uzun vadeli bir sorundur.COVID-19 salgını, zihinsel sağlık sistemimizdeki boşlukları ortaya çıkardığı gibi, hastalara erişimi iyileştirmek için de yollar sağlamıştır.Örneğin, tele-sağlık hizmetleri, hem zihinsel hem de fiziksel sağlık bakımı için destek sunmada önemli bir rol oynamıştır.
Son yıllarda, zihinsel sağlık bakım ziyaretlerinin %37’sinin tele-sağlık hizmetlerinden sanal olarak gerçekleştiği bildirildi. Bu veriler göz önüne alındığında, tele-sağlık hizmetlerini genişletmek için yollar aramalıyız – hastaların eyalet sınırlarının ötesindeki sağlayıcılardan bakım almalarına izin vermek de dahil olmak üzere.
Elbette, kırsal geniş bant kapsamını da düşünmeli ve ulusal çapta erişimi iyileştirmeyi bir öncelik haline getirmeliyiz.İyi eğitimli birinci basamak sağlık personeli, çocuklarımızın iyiliği açısından özellikle zihinsel sağlık krizin ön saflarında yer alan birinci ve tek seçenek olduğu durumlarda daha iyi teşhis koyma kapasitesine sahip olurlarsa, doğru araştırmalar yapılabilir ve hastalar daha iyi hizmet görebilir.Değiştirirken, gelişmekte olan tele-sağlık hizmetlerinin ve sağlayıcılar için daha iyi eğitimlerin iki temel öneme sahip olduğunu anlamak önemlidir. Sağlık bakımı sistemiyle ilgili başka alanlarda, teşvik programlarının ne kadar başarılı olabileceğini gördük.Örneğin, öğrenimlerini kırsal alanlarda tamamlayan sağlık personelinin uzun vadede kırsal alanlarda kalmalarının çok daha olası olduğu gösterilmiştir.Zihinsel sağlık bakımını teşvik etmenin yollarını bulabilirsek, zamanla sağlayıcı eksikliği sorununu başarıyla gideririz. Zihinsel sağlık, tüm ulusal problemlerin üzerinde durulduğu bir konudur ve büyüyen sorunu ele almak için çok yönlü bir yaklaşım benimsemeliyiz.Biden yönetiminin bakıma erişimi iyileştirme konusundaki taahhüdünü takdir ediyorum, ancak doğru adımların atıldığından emin olmak için uygun kanallardan gidilmesi, alan uzmanları ile çalışılması gerektiğinden emin olmalıyız. Kural değişiklikleriyle hükümet etmeye güç yetiremeyiz. Heidi Heitkamp (Demokrat) Kuzey Dakota eski bir ABD senatörüdür.opyright 2024 Nexstar Media Inc. Tüm hakları saklıdır. Bu materyal, yeniden yayımlanamaz, yayınlanamaz, yeniden yazılamaz veya yeniden dağıtılamaz.
