NATO ittifakı, 75. yılını kutlamak üzere bu yaz bir araya gelirken, üye ülkelerin “yük paylaşımı” etrafındaki retorik – özellikle üye ülkelerin genellikle GSYİH’nın %2’sine eşit askeri harcama olarak tanımlandığı yerde yeterli ödeme yapmadıkları, muhtemelen ısınacaktır. Ukrayna’nın kendisini bir saldırgana karşı savunduğu ve NATO’nun nedeni haline gelen bir tehditle karşı karşıya olan doğu kanadında savaş devam ederken, NATO üye ülkeleri yeterince mi yapıyor sorusuyla karşı karşıya kalınabilir. Birçok NATO üye ülkesinin ordularının çalışmaya ihtiyacı varken, GSYİH’nın %2’si metniyle olan takıntı, askeri yeteneklerin ve ulusal çatışma için hazırlığın temel bir anlaşılmazlığını göz ardı etmektedir. Harcama önemli olmasına rağmen, daha önemli olan pek çok şey vardır.25 Haziran 2023 tarihli bir rapora göre, bazı NATO milletlerinin askeri harcama oranı/Millî Gelir oldukça düşük ve bunlar bazı Avrupa milletlerini NATO ‘’parasız yolcu’’ olarak gördüklerinden şikâyet etmektedirler. Bir başka ifadeyle, Amerika Birleşik Devletleri’nin son yıllarda milli gelirinin %4’ünü savunmaya harcadığı düşünülecek olursa, örneğin savunmaya harcanan gayri safi yurt içi hasılanın 2023 yılında yüzde 1.4 olan Danimarka’nın katkısının iki katından fazla bir şekilde savunmaya katkı sağladığı görülmektedir. Ancak bu durumun coğrafi dağılımını hesaba katmada hata yapılmaktadır. Bir analizde, ABD savunma bütçesinin yaklaşık %25’inin Avrupa’ya, çok daha küçük bir bölümünün de ABD yurt içi ve Kuzey Amerika güvenliğine harcandığı belirtmektedir. Bu perspektiften bakıldığında, ABD ve Danimarka’nın katkıları arasında, kendi GSYİH’larına oranla NATO’ya görece yakın miktarlarda uzaklık bulunmaktadır.
Harcadığımız paranın, nasıl harcandığına bağlı olarak bu dağdan fazla bir anlamı yoktur. Meisel, Almanya Savunma Bakanı’nın itirafına göre, Alman ordusunun “yüksek yoğunluklu bir çatışmada kendilerini tutamayacaklarını ve NATO’ya sınırlı bir şekilde hizmet edebileceğini” kabul etmektedir.
