Yıllar ne kadar hızlı geçiyor. Donnybrook Otobüs Garajı’nda sağa dönerken böyle düşünüyorum. On yıl önce Honor’u çocukken mutlu saatler geçirdiği Deansgrange Kütüphanesi’ne getirirken en gizemli romanların son sayfasını yırttığı zamanı hatırlıyorum. Şimdi ise, ne, on iki yıl sonra onu Herbert Pork’a bırakıyorum ki sabahları çöp toplayarak Toplum Hizmeti’nden dört saat daha eksilsin.
Arabanın içinde olan Sorcha, seçimin ne zaman yapılacağını soruyor.
Honor, “Hangi seçim?” diye cevap veriyor, telefonunda devam ettiği önemli bir konudan sıkılmış gibi.
Sorcha, “Başkızı seçimi,” diyor çünkü – evet, zor olsa da – onur, Eylül ayında Altıncı Sınıfa geçecek, inanması zor değil mi?
Honor, “Er, neden umurumda olurdu?” diyor ve – taraf tutmak istememekle birlikte – kızın bir noktası var. “Beni ilgilendirmiyor ne olursa olsun.”
Tabii ki, Sorcha, kendi günlerini Mount Anville’in önde gelen bayanı olarak konuşma fırsatı arıyor.
“Oh Tanrım,” diyor, “sadece bahsettiğin şey bana tüm anıları geri getiriyor.”
Honor, “Evet, ben söylemedim mi? Konuyu sen açan sensin?” diyor.
Sorcha, “İlk oylamadan sonra, iki aday kalmıştı. Ben ve Alison Portnoy arasındaydı. O, favoriydi ve ben, Tanrım, tamamen altta olan biriydim? Sonra okul toplantısında ünlü ‘Bir Okul, Bir Gezegen, Bir Vizyon’ konuşmamı yaptım ve her şeyi değiştirdi.”
Bu sırada Honor telefonundan kafasını kaldırıyor ve “Belki aday olurum,” diyor.
Ve Sorcha – benim görüşüme göre hata yapan – gülüyor.
Honor, “Ne? Bir şansım olacağını mı düşünmüyorsun?” diyor.
Sorcha, “Bunu söylemek için kötü biri olmak istemiyorum, Honor, ama okul hayatında popülarite kazanmak için öne çıkmadın pek de.”
“Halkın beni sevmediğini mi söylüyorsun?”
“Hayır, sadece senin şapkanı atmaktan ibaret değil. Arkadaşlarını seni temsil etmenin doğru kişi olduğuna ikna etmelisin. Hayat yolculuklarının en önemli ve şekillendirici yıllarından birinde onları temsil edecek doğru kişi olduğunu. Örneğin, politika önceliklerin ne olurdu? Neye inanıyorsun bile?”
Yansıtmadan Honor’a bakıyorum ve neredeyse zihninin döndüğünü duyuyorum. Arabasının arka koltuğuna bakıyor ve eğer Mount Anville Başkızı olabilse, Sorcha’nın başarısını tamamen değersizleştireceğini düşünüyor ve – bunun kesinlikle kötü bir şey olduğunu söylemiyorum – tüm hayatı boyunca onu susturacak.
“One School, One Planet, One Vision,” diye gidiyor Sorcha, gözlerinde uzak bir bakış. “Kızlarımız, dünyayı değiştirmek için cesur olacaklar mı?”
Birkaç dakika sonra, Herbert Yolu’nda arabayı park ederken karşıya geçen yaşlı adam olmadı. “Kicker! Kicker! KICKER!” diye bağırıyor.
“Kapıdan çık, Honor. Kafamı çevirmiş gibi yapacağım. Haydutu görmediğimi varsayacağım.” diyorum.
Ama iş işten geçmiş. Aniden yanımdaki pencerede duruyor ve açmak zorunda kalıyorum, karşılığında Montecristo sigarasının dumanı ile karşılaşıyorum. “Sen beni çağırdığımı duymadın mı, Kicker?” diyorum.
“Kızım, Roundstone’da tatil yapan insanlar seni duydular mı? Ne var?” diyor.
“Oh, sadece Cumartesi sabahı yürüyüşümdeyim! Günaydın Sorcha! Günaydın Honor! Muhtemelen gördünüz değil mi?” diyor.
“Ne gördün, Chorles?” diye soruyor Sorcha, kendini oyununa kaptırıyor.
“Beni çeviren ünlü bu ‘Tick Tocks dot com’ sitesinde bir video var.” diye gidiyor.
“Sadece TikTok diyebilirsin. Bu sözde videoda ne oldu?” diyor.
Ama Honor zaten telefonunda bulmuş ve gösteriyor. “Oh Tanrım!” diyor. “Oh! Benim Tanrım?” ve sonra telefonunu bana uzatıyor.
Uzun lafın kısası, video yaşlı adamın burnuna parmağını soktuğu bir video, diyebiliriz?
“Tanrım, elini orada ne kadar derin sokuyorsun?” diyorum.
“Beni Buswells’da otururken gizlice kaydetmişler. Buna izin verilir mi, Honor?”
“İsteseler de izinleri olsun, yapmışlar. Tanrı aşkına, ne yaptığını çıkardığı anda bir iki beden boyu düşüş yaşamışsındır. Bir dakika – onunla ne yapacaksın?”
Midem bir an hızla döner ve kaçmak zorunda kalırım.
“Ne iğrenç bir şey! Tanrım, ne tür bir hayvan?”
“Gözünüzün önünde tamamen utanç verici olacağını düşünüyorum – siyasi olarak, yani. Bu Tick Tock dot com insanlarından biri Hennessy’e ünlü mektuplarından birini göndermelerini istesem de maalesef adam Martinik’te bir kadın arkadaşıyla ve rahatsız edilmemesi gerektiği talimatıyla.”
“Bunu gerçekten kaldırabilir miydiniz, Honor?”
Kız orada, “Kolay.”
Adam, “Oh, bu mükemmel haber! Teşekkür ederim, Dorling!” diyor.
Bir şartla,” diyor.
Yaşlı adam ona gülümsüyor. Birçok yönden birbirlerine benziyorlar.
“Ne kadar?” diyor.
“Hayır,” diyor, “para değil. Seçim müdürüm olmanı istiyorum.”
“Seçim müdürü? Tanrı aşkına ne yapacaksın?”
“Mount Anville Başkızı için aday olacağından söz ediyor,” diyor Sorcha. “Onu cahilleştirmek için sadece söylüyor.”
Ama gözlerinde yaşlı adamın ilgilendiğini görebiliyorum.
“Çok uğraşılmayan biri olursun. Okul kariyerin boyunca pek popüler olmadın, değil mi, Honor?”
“Hayır, olmadım.”
“Bu, büyük adamın Orms Davası saçmalığından geri dönüp Taoiseach olmasına benzer olacaktı!”
“Evet, ne anlama geldiğini hiç bilmiyorum? Ama yapar mısın, Büyükbaba? Bana nasıl kazanılacağını gösterecek misin?”
Sorcha, “Chorles, o sadece dikkat çekmek istiyor.” diyor.
Ama yaşlı adamın gözlerinde ilgilendiğini görebiliyorum.
“Veya dağın başı, çalı olmuş.”
Honor orada, “Evet, ne kadar popüler olmadığımızı da biliyorum.” diye gidiyor.
“Kesinlikle unvanın alt sıralarındasın. Onurun çarenin öne çıkılmasına vakti olmadı, değil mi?”
Honor orada, “Hayır, olmadı.”
“Dışarı çıkmadın pek doğru temsilci olduğunuzu arkadaşlarınıza ikna etmek için sadece şapkanızı atmaktan ibaret değil.” etmesi gereken politikalar neler olurdu? Aslında neye inanıyorsun?”
Yansıtmadan Honor’a bakıyorum ve neredeyse zihninin döndüğünü duyuyorum. Arabasının arka koltuğuna bakıyor ve eğer Mount Anville Başkızı olabilse, Sorcha’nın başarısını tamamen değersizleştireceğini düşünüyor ve – bunun kesinlikle kötü bir şey olduğunu, Honor’suz bir süre neden olmanın kesinlikle kötü olduğunu söylemiyorum.
“Bir Okul, Bir Gezegen, Bir Vizyon,” diye gidiyor Sorcha, gözlerinde uzak bir bakış. “Kızlarımız, dünyayı değiştirmek için cesur olacaklar mı?”
Birkaç dakika sonra, Herbert Yolu’nda arabayı park ederken karşıya geçen yaşlı adam olmadı. “Kicker! Kicker! KICKER!” diye bağırıyor.
“Kapıdan çık, Honor. Kafamı çevirmiş gibi yapacağım. Haydutu görmediğimi varsayacağım.” diyorum.
Ama iş işten geçmiş. Aniden yanımdaki pencerede duruyor ve açmak zorunda kalıyorum, karşılığında Montecristo sigarasının dumanı ile karşılaşıyorum. “Sen beni çağırdığımı duymadın mı, Kicker?” diyorum.
“Kızım, Roundstone’da tatil yapan insanlar seni duydular mı? Ne var?” diyor.
“Oh, sadece Cumartesi sabahı yürüyüşümdeyim! Günaydın Sorcha! Günaydın Honor! Muhtemelen gördünüz değil mi?” diyor.
“Ne gördün, Chorles?” diye soruyor Sorcha, kendini oyununa kaptırıyor.
“Beni çeviren ünlü bu ‘Tick Tocks dot com’ sitesinde bir video var.” diyor.
“Sadece TikTok diyebilirsin. Bu sözde videoda ne oldu?” diyor.
Ama Honor zaten telefonunda bulmuş ve gösteriyor. “Oh Tanrım!” diyor. “Oh! Benim Tanrım?” ve sonra telefonunu bana uzatıyor.
Uzun lafın kısası, video yaşlı adamın burnuna parmağını soktuğu bir video, diyebiliriz?
“Tanrım, elini orada ne kadar derin sokuyorsun?” diyorum.
“Beni Buswells’da otururken gizlice kaydetmişler. Buna izin verilir mi, Honor?”
“İsteseler de izinleri olsun, yapmışlar. Tanrı aşkına, ne yaptığını çıkardığı anda bir iki beden boyu düşüş yaşamışsındır. Bir dakika – onunla ne yapacaksın?”
Midem bir an hızla döner ve kaçmak zorunda kalırım.
“Ne iğrenç bir şey! Tanrım, ne tür bir hayvan?”
“Gözünüzün önünde tamamen utanç verici olacağını düşünüyorum – siyasi olarak, yani. Bu Tick Tock dot com insanlarından biri Hennessy’e ünlü mektuplarından birini göndermelerini istesem de maalesef adam Martinik’te bir kadın arkadaşıyla ve rahatsız edilmemesi gerektiği talimatıyla.”
“Bunu gerçekten kaldırabilir miydiniz, Honor?”
Kız orada, “Kolay.”
Yaşlı adam ona gülümsüyor. Birçok yönden birbirlerine benziyorlar.
“Ne kadar?” diyor.
“Hayır,” diyor, “para değil. Seçim müdürüm olmanı istiyorum.”
“Seçim müdürü? Tanrı aşkına ne yapacaksın?”
“Mount Anville Başkızı için aday olacağından söz ediyor,” diyor Sorcha. “Onu cahilleştirmek için sadece söylüyor.”
Ama gözlerinde yaşlı adamın ilgilendiğini görebiliyorum.
“Çok uğraşılmayan biri olursun. Okul kariyerin boyunca pek popüler olmadın, değil mi, Honor?”
“Hayır, olmadım.”
(daha fazla)
